Goedemorgen Marianne,
Ik wil je bedanken voor het gesprek van gisteren. Dat je me hebt laten inzien dat ik mijn ex niet kan loslaten. Na jouw telefoontje ben ik, onder’t wachten dat mijn aardappelen gekookt waren, gaan schrijven. Schrijven met het Universum. Ik voelde mijn humeur omslaan en nu weet ik dat dat kwam omdat je me de waarheid had verteld en dat er emotie naar boven kwam waar ik mee aan de gang mag. Ik voel dat ik nog dieper dan diep mijn donkere “hol” in wil om mij te Helen en door te kunnen naar mijn volgende grote stap. Want zo voelt dat … een grote stap …