Ik zag geen toekomst meer.

Via mijn moeder kwam ik voor het eerst bij Marianne.
Ik zag geen toekomst meer, wilde hier niet meer zijn. Vond het leven zo ontzettend zwaar.
Ik zat vast in negatief denken, angst, oude pijn en verdriet.
Eigenlijk wilde ik helemaal geen therapie meer, was overal klaar mee maar Marianne wist toch mijn aandacht te trekken. Aan het eind van het gesprek besloot ik toch om een consult met haar te doen.
Bij Marianne heb ik vooral geleerd wat er zich in de diepte zich afspeelt.
Ik verlies mezelf snel in de mensen om mij heen en voel me heel erg verantwoordelijk voor alles en iedereen.
Ik kreeg meer rust in mijn hoofd, meer zelfacceptatie en keuzes voor mijzelf maken.
Ook ben ik in therapie gegaan in de “yes we can” kliniek voor mijn verslaving.
In de kliniek kreeg ik vooral gedragstherapie en hoe ik beter met iets om kon gaan.
Bij Marianne leerde ik naar mezelf te luisteren, je voelt de transformatie maar ook nadertijd blijven er steeds inzichten komen.
Marianne had oog voor mijn problemen, zij ziet en hoort mij, ze is eerlijk en oprecht, ik wil bijna zeggen fantastisch. Wanneer ik het niet voel graaft ze verder, echt een diepgang.
Marianne haalt alles eruit wat er op dat moment geheeld mag worden.

Ik merk dat die diepgang mij heel veel heeft geleerd.

Milan Wijbenga